Projektowanie sieci ciepłowniczych od 2006 roku regulowane jest poprzez normę PN-EN 13941. Nakłada ona na projektanta obowiązek uwzględnienia zagrożenia dla środowiska projektowanego ciepłociągu w przypadku jego awarii. Norma wymienia cztery możliwe ryzyka będące wynikiem uszkodzenia rurociągu ciepłowniczego:
- Wyciek gorącej wody wskutek pęknięcia lub nieszczelności rury, który może spowodować poparzenie, zalanie, tworzenie się tuneli itp.;
- Uszkodzenie instalacji powodujące przerwę w dostawie ciepła;
- Uszkodzenie instalacji stwarzające ryzyko rozprzestrzenienia się uszkodzenia w systemie;
- Utrata ciągłości dostaw.
Aby zapobiegać w/w niebezpieczeństwom norma wprowadza trzy klasy projektów A, B i C uwzględniające poziom bezpieczeństwa oraz stopień złożoności prac wykonawczych, które są określone jako wymagania dotyczące metod projektowania i konstrukcji. Projektowany ciepłociąg należy zakwalifikować do jednej z klas na podstawie badań wstępnych i oceny ryzyka wystąpienia awarii.
Tabela 1. Klasy projektów
W przypadku projektów należących do klasy A i B projektowanie obliczenia i budowę rurociągu można przeprowadzić na podstawie dokumentacji ogólnej, norm zakładowych lub podręczników producentów pod warunkiem, iż spełniają one wymagania normy PN-EN 13941. Projekt klasy C wymaga wykonania dokładnych obliczeń statycznych - naprężeń w newraligicznych punktach sieci takich jak: łuki kompensacyjne, trójniki, zmiany kierunków, należy również sprawdzić konstrukcję pod kątem stabilności liniowej oraz wpływu oddziaływania gruntu i obciążeń ruchu kołowego (ryzyko owalizacji przekroju rury).
Firma Infracorr zachęca wszystkich projektantów do szerszego zapoznania się z normą PN-EN 13941, gdyż w najbliższym czasie może stać się ona podstawą SIWZ-ów w wielu zakładach energetyki cieplnej.